Roger en Jenny... een gelukkige bewoner en vrijwilliger
Na een lange loopbaan, intussen heb ik de mooie leeftijd van 97 jaar (en word ik zeker 100 in Villa Amphora!), hebben mijn vrouw en ik samen nog vele jaren van ons pensioen kunnen genieten in ons huisje.
Toen mijn vrouw zorgbehoevend werd, heeft ze nog enkele jaren in een woonzorgcentrum verbleven en ging ik dagelijks op bezoek. Ik woonde nog alleen thuis, maar toen ze stierf voelde ik mij zeer eenzaam en onzeker.
Net voor de Corona brak ik mijn schouder en verbleef ik in het kortverblijf van Amphora. Voor mij was het moeilijk om terug naar huis te gaan, ik had angst dat er mij iets zou overkomen. Ze stelden mij het proefwonen voor in de assistentiewoningen, en dit in volle corona, waar ik heel goed opgevangen werd en het mij enorm goed beviel.
Nu ben ik reeds verschillende jaren de gelukkige bewoner van mijn flatje, mijn thuis, waar ik mijn eigen TV, mijn eigen keukentje, mijn eigen meubels, mijn eigen bed heb.
Bijna iedere dag komt mijn schoondochter Jenny op bezoek en leerde ze de andere bewoners en het personeel kennen. Intussen is ze al 3 jaar trouwe vrijwilligster.
Iedere dinsdag en vrijdag is Jenny trouw op post. De dinsdag- & vrijdagnamiddag houdt ze telkens vrij voor de mensen van Villa Amphora. Op dinsdag begeleidt ze verschillende spelen, zoals bingo, hoger-lager, bollo smito. Iedere vrijdag wordt de cafetaria door Jenny en mijn zoon Eric opengehouden en houden ze er van om een babbeltje te slaan met de bewoners.
